Toen ik in 2010 naar Het Kusjeshuis verhuisde in Paterswolde, had ik grootse dromen. Mijn huwelijk was een vlucht. Ik wilde het liefst alleen weg. Maar ik durfde niet. Was ik maar dapperder geweest, dacht ik lange tijd. Als ongetrouwd meisje het huis uit gaan was not done. Bovendien wilde ik mijn ouders uit loyaliteit alle schande en schaamte van de ‘ogenschijnlijke’ gemeenschap besparen.
Na de geboorte van mijn kinderen wist ik dat er geen andere weg was dan mijn eigen weg te volgen. Ik doopte mijn nieuwe plek tot Het Kusjeshuis. Een gewoon rijtjeshuis in een wijk waar veel alleenstaande moeders terechtkwamen. Een huis waar ik mijn kinderen heel veel kusjes gaf. De scheiding bracht meer uitdagingen mee zoals een dikke rekening van een deurwaarder waardoor ik in de schuldsanering en in een burn-out terecht kwam.

Wees je eigen moeder
Ik vertelde iedereen die het maar horen wilde dat ik binnen tien jaar succesvol zou zijn als ondernemer. En na die tien jaar, dan pas mocht de liefde mijn leven binnenwandelen. Maar je begrijpt het wel, het verliep heel anders.
De mens, ook te vervangen door het ego, maakt altijd plannen om zichzelf of zijn toekomst te redden. De onderliggende reden is altijd een vorm van angst en schaarste. Dat waren ook mijn redenen om succesvol te zijn. Ik wilde me veilig voelen en met voldoende geld en van niemand afhankelijk, kon ik me veilig wanen.
Maar Erik wandelde een jaar na mijn scheiding al mijn leven binnen. Ik wist niet goed wat ik wilde en heb tot drie keer toe onze prille verliefdheid proberen te stoppen. De derde keer werd ik wakker geschud. Als ik er nu niet voor ging, dan zou het voorgoed klaar zijn. Ik gaf het op en liet de liefde toe. Dit vond ik ontzettend moeilijk, want ik geloofde dat ik de liefde niet waard was.
Want wat had ik te bieden? Twee kinderen uit een gebroken gezin, drie jaar in de schuldsanering en leven van een minimumloon. Dat waren niet de dingen om trots op te zijn. Hoe kon hij mij accepteren?
Wees je eigen vader
In Het Kusjeshuis leerde ik mijn eigen moeder, mijn eigen vader te zijn. Ik ontdekte dat ik op mijn eigen benen kon staan, hoe moeilijk de omstandigheden ook waren. En ik leerde te luisteren naar mijn innerlijke stem.
Erik bleek een prachtige spiegel door gewoon zichzelf te zijn. En wat was hij handig. Hij bouwde een schutting rond mijn tuin zodat ik privacy had en me veilig kon voelen. Hij trok al zwetend en puffend een betonnen paal uit de grond, waar men vroeger een waslijn aan bevestigde. Ik keek naar het gebeuren en tot op de dag van vandaag kijk ik er met bewondering naar wanneer hij bezig is. Zoals op de foto afgelopen zaterdag, op zijn verjaardag, wanneer hij zoals een vriend het noemde, de wegwijzer naar vrede aan de gevel bevestigt.

In de zomer van 2019 zijn we gaan samenwonen, eerst in een tijdelijke woning in Rouveen. In april 2021 vonden we dit huis in Dalfsen, aan de grens met Nieuwleusen. Een fijn huis op een fijne plek met een heerlijke ruimte voor individuele innerlijke reizen en samenkomsten van verstilling. Op https://samiraahale.nl/leiderschap/ vind je het actuele aanbod.
Bestel hier jouw gesigneerde exemplaar van De Spirituele Allochtoon & Het Kusjeshuis