Als kind droomde Samira er al van vrij te zijn. Jarenlang deed ze haar hoofddoek stiekem af, waar ze haar kortgeknipte haren angstvallig onder verborgen hield. Op haar 23ste vluchtte ze in een huwelijk met een Nederlandse moslim. Het duurde tien jaar voordat ze de moed had om écht voor zichzelf te kiezen. Ze scheidde zonder medeweten van haar ouders, vanwege het taboe. Ze was 34, moeder van twee kinderen maar leefde nog steeds een dubbelleven.