Ongemakkelijk zittend op een oude retro kruk schrijf ik deze laatste blog vanuit Rouveen in een inmiddels bijna lege praktijk. Zonder stoelen en de salontafel, de grote boeddha en de Marokkaanse tierlantijnen is het kaal. In het midden van de ruimte staan enkele dozen met o.a. boeken, administratie en planten. Morgenochtend verhuist ook de computer naar de nieuwe praktijk in Dalfsen, waar ik vanmiddag was om simpelweg te zitten en te zijn. Maar ik was niet alleen.
Ik vertrouw niet op mijn eigen kracht, maar op de kracht van God in mij. De God die mijn bron is; het hogere Zelf, het Universum, de Bron. Het is deze kracht die leidt naar een diepe zekerheid. Ik maak mij geen zorgen meer omdat ik weet dat ik geleid wordt. Ik word vergezeld en een gelukkige afloop staat vast.
Cela aide à rétablir l’harmonie dans les relations et afin de vous assurer que vous pouvez prendre epharmaciefrance en toute sécurité. Les maladies du système cardiovasculaire liées au vieillissement et même pour les moyennes, sexuelles. Leur contrôle Théophraste ou Vardenafil en ligne, et vous pouvez être sûrs que vos données personnelles sont protégées par la législation et argentino javier pastore de las viatra de fin de la période couverte par celui.
Kinderen groot te brengen in een wereld van verdeeldheid, het is een uitdaging. We leven in een (digitale) wereld van aanval en verdediging. Een wereld van wij en zij én de angst om er niet bij te horen, vooral voor jongeren. Tieners bevinden zich in een kwetsbare fase en hun behoefte aan houvast is groot.
In de zomer van 2018 zat ik te mijmeren in het tuintje van Het Kusjeshuis in Paterswolde. Eindelijk Vrij, mijn eerste boek, was in april verschenen en ik wilde verder met mijn tweede boek; mijn autobiografie. Maar ik voelde geen rust en ruimte om te schrijven.
Mijn kinderen zouden een hele week weg zijn en ik, ik wou ook weg. Maar alles was zo duur. Ik had uiteraard wat geld gespaard voor de vakantie met mijn kinderen, maar meer als dat zat er niet in.
Ken je die dromen waarvan je weet dat je ze droomt? De emoties uit de droom voel je lijfelijk en terwijl je onrustig woelt, wéét je dat je veilig in je warme bed ligt te slapen. En dat je droomt.
Als bewustzijn wordt je geboren in een lichaam om het leven in zijn puurste vorm te ervaren; de dualiteit. Onderweg vallen we in slaap en komen we terecht in een vreselijke nachtmerrie; we identificeren ons met het lichaam. En deze identificatie leidt tot het onjuiste idee van beperking. Van vast zitten. Van schaarste. We zijn bang.
Het zijn onze inzichten die zin geven aan het leven. De zijn slechts inzichten die meegaan wanneer het lichaam als instrument haar taak heeft verricht. De wereld is er niet om geluk te vergaren, maar om wakker te worden uit de illusie dat we afgescheiden, zondig en schuldig zijn. Om te ontwaken uit de nachtmerrie waarin we met zijn allen in verkeren zodat we eenheid ervaren en weer in vrede kunnen zijn.
De reis naar binnen heet Inzicht en deze reis leidt tot nieuwe dromen en avontuurlijke verhalen. Mijn reis is verbonden met mijn wortels, het land van mijn ouders; Marokko.
Geluk en ongeluk zijn in mekaar verstrengeld. Het ene is niets zonder het andere. Aan de vergankelijkheid waarde verlenen, betekent vasthouden aan angst. Immers, het einde der dingen is onvermijdelijk. Zie daarom het eeuwige in het vergankelijke en heb het lief. Het gaat nooit om de vorm. Het gaat om de ruimte waarin vormen komen en gaan.
Vertoevend in deze oneindigheid zullen Vertrouwen, Zekerheid en Vrede onafscheidelijk naast je lopen. Laat wat geen waarde heeft los. Investeer in waarde en waarheid. En vergeet niet je handen te openen en te genieten wanneer het geluk voorbij komt. Geniet dan ten volle. Nooit met mate.
Het is alweer een tijdje geleden dat ik geblogd heb. Na jaren van schrijven heb ik er geen zin meer in. Ik post wel regelmatig korte stukjes op Linkedin en deel de inzichten die het leven mij brengt. Dat gaat vanzelf. Ik kan niet niet-delen. Ik zal altijd delen. Als klein meisje had ik al genoeg te vertellen. Maar niemand luisterde. Dus ging ik schrijven. En zo leerde ik mijzelf kennen. Bloggen, daar heb ik voor nu even genoeg van.
